Hallo, Ik ben sinds september 2011 bij Elvado te vinden. Begonnen met mijn Mechelse herder Cujo. Dit was niet m'n eerste hond maar wel de 2e Mechelaar. Heb voorheen altijd boxers gehad. Dat waren doorgaans geen zachtzinnige types.
Cujo was een gepensioneerde diensthond. Hij is met 8 jaar wegens lichte rugklachten buiten dienst gegaan. Dat maakte ons natuurlijk een "vreemd" koppel binnen de club :-)
Iedereen is hard aan het werk om zn hond voor te kunnen brengen op de keuring terwijl mijn doel alleen maar is: de hond binnen zijn mogelijkheden bezig houden. Gelukkig is daar alle ruimte voor. Daarbij leerde ik iedere training wel weer iets! (Cujo kon het al... ;-)
Ook is Cujo huishond geworden. Dat was wel even wennen voor hem, zeker gezien zijn enorme werkdrift en scherpte. Hij was geen allemansvriend, maar als ie je eenmaal kende was hij héél sociaal, aanhankelijk en vriendelijk. En zeer slim. Echt een ontzettend leuk en goudeerlijk ventje. Zo na een paar maanden was alles wel zo'n beetje op z'n plaats gevallen en ging het heel goed met hem. "Ik zou 'm echt niet meer willen missen!" schreef ik destijds.
Op 13 mei 2013 stuurde ik Cujo het veld op. Voor de stok. Hij ging hard, zoals altijd. De aanval was goed, niets op aan te merken. Maar hij ging te hard, veel te hard, en brak zijn nek. Hij bleef verlamd en had nauwelijks kans op enig herstel. Daarom heb ik hem in laten slapen. Een hond met zo'n karakter en zo'n werkdrift kan niet invalide zijn. Hij is bijna 10 jaar geworden. Hij wordt enorm gemist.
In de weken daarna kwam Carlos op mijn pad. Ook een diensthond aan het einde van z'n loopbaan. Dat kwam eigenlijk nog te vroeg maar er was geen haast. Dus pas in augustus begonnen met kennismaken. Dat ging goed en in de weken daarna steeds op bezoek en beginnen een band op te bouwen. Daarbij ook heel veel info van zn geleider gekregen.
Op 4 oktober 2013 is hij bij ons gekomen. Uiteraard ligt hij nu binnen en dat is even wennen voor hem. Maar het ziet er goed uit. Hij is open, heel vriendelijk en nieuwsgierig.
Carlos is nu alweer 11 jaar. Het gaat geweldig met hem. Hij is helemaal thuis.
Daarbij is nu ook Buck regelmatig bij ons. Ook Buck is een gepensioneerde diensthond. Met hem zijn we er nog niet, maar het gaat de goede kant op.
Terug